به گزارش مشرق، کاپیتان عین الله اردشیری، خلبان پیش کسوت کشور درباره حادثه سقوط هواپیمای یاسوج اظهار کرد: با بررسی تصاویری که تا ساعت ۱۲ امروز از محل حادثه منتشر شده، هواپیما اصلا طرح تقرب برای فرود را انجام نداده است و روی NDB (دستگاه تقرب پرواز فرودگاه) نرفته است.

وی که تمام سوانح هوایی کشور را بررسی کرده است، گفت: هواپیما در قسمت شرقی با سلسله قله‌های دنا برخورد کرده و نتوانسته قله را رد کرده و به قسمت غربی که شهر یاسوج و باند فرودگاه قرار دارد، برسد.

او درباره «شرایط و تصمیمات احتمالی خلبان پیش از برخورد با کوه» گفت: خلبان از میان ابرها، زمین را مشاهده کرده و سریع ارتفاع را به ۱۰ هزار پا کاهش داده و زیر ابرها رفته است و تصور کرده می تواند با همین ارتفاع از زیر ابرها، خود را به فرودگاه برساند. خلبان روی دستگاه DME، فاصله هواپیما با فرودگاه را می دیده است . عقربه دستگاه ADF ، نیز سمت و جهت فرودگاه را نشان می داده است. بنابراین خلبان زمانی که ارتفاع کم کرده و زیر ابرها رفته است، تصور کرده با اطلاعات مذکور  و در ارتفاع ۱۰ هزار پایی می تواند از  جایی که ارتفاع  سلسله قله های دنا کمتر است،  عبور کرده و به سمت فرودگاه برود. اما در ۸.۵ مایلی فرودگاه با کوه برخورد کرده است.

کاپیتان اردشیری ادامه داد: زمانی که برف می بارد و کوه و زمین پوشیده از برف است، از ارتفاع، نمی توان بین کوه و زمین تمایز قائل شد. به همین دلیل خلبان متوجه وجود قله در مقابل خود نشده است و زمانی متوجه قله در مقابل هواپیما شده است که فرصت کافی برای اوج گرفتن در اختیار نداشته و متاسفانه با یکی از قله های کوتاه سلسله قله های دنا برخورد کرده است.

دایره زرد، محل برخورد هواپیما و دایره قرمز، فرودگاه یاسوج را نشان می دهد

وی درباره ارتفاع احتمالی هواپیما در هنگام برخورد با کوه گفت: هواپیما در هنگام برخورد با کوه حدود ۱۰ هزار پا ارتفاع داشته است. اما هواپیما تا زمانی که روی NDB فرودگاه قرار نگرفته باشد، اجازه ندارد ارتفاع خود را به کمتر از ۱۵هزار و ۵۰۰ پا کاهش دهد و در واقع قبل از قرار گرفتن روی NDB فرودگاه، حداقل ارتفاع باید ۱۵هزار و ۵۰۰ پا باشد.

درباره حادثه سقوط هواپیما یاسوج بیشتر بخوانید:

کوهنوردان به محل لاشه هواپیما رسیدند

استقرار تیم نجات امشب در نزدیکی لاشه هواپیما

فیلم/ کشف 30 پیکر از سرنشینان هواپیمای ATR

درخواست اخلاقی هلال احمر از شهروندان

این استاد کارآزموده خلبانی در پاسخ به این سوال که « آیا ممکن است، خلبان بدلیل خطای انسانی ارتفاع هواپیما را کم کرده باشد؟» توضیح داد: کاهش ارتفاع هواپیما، الزاما ناشی از اشتباه خلبان نبوده و دلایل مختلفی می تواند عامل کاهش ارتفاع هواپیما باشد که «برخی» از این دلایل به این شرح است: ممکن است هواپیما در داخل ابرها با مشکلاتی مواجه شده و اصطلاحا به شرایط «STALL» یا «واماندگی» رسیده و با خارج شدن از کنترل، هواپیما به کوه برخورده کرده است. ممکن است سیستم ضدیخ هواپیما از کار افتاده باشد که در این صورت در عرض چند دقیقه، بدنه هواپیما از چندین تن یخ پوشیده می شود و هواپیما سنگین شده و نمی تواند ارتفاع را حفظ کند.  ممکن است از کار افتادن یکی از موتورهای هواپیما نیز منجر به کاهش ارتفاع شده باشد.

وی درباره اینکه گفته می شود هواپیما با قله دنا برخورد کرده، نیز گفت: ما در این منطقه با سلسله قله های دنا روبرو  هستیم و هواپیما با قله چهارم یا پنجم دنا ( از نظر ارتفاع) برخورده کرده است.

وی در توضیح بیشتر گفت: جایی که هواپیما برخورد کرده، از قله اصلی ۱۴۵۰۰ پایی دنا، ۲۰ مایل یا ۳۷ کیلومتر؛ از قله دوم ۱۴۱۰۰ پایی دنا، ۲۸ مایل یا ۵۲ کیلومتر؛ و از قله سوم ۱۴هزار پایی دنا، ۶مایل یا ۱۱ کیلومتر فاصله دارد.

کاپیتان اردشیری ادامه داد: جایی که هواپیما برخورد کرده، در ارتفاع حدود ۱۰ هزار پایی و احتمالا با قله های چهارم یا پنجم دنا است.

سرنشینان سالم هواپیما چه شدند؟

کاپیتان اردشیری همچنین گفت: قطعات هواپیما بدلیل برخورد هواپیما با برف( و نه صخره)، نمی تواند به فاصله دور پرتاب شود؛ لذا چهار لکه سیاه مشاهده شده در تصویر زیر، نشان می دهد که این لکه ها، چهارنفر از سرنشینان هواپیما هستند که در حالت زخمی از هواپیما خارج شده اند. دو نفر از آنها فاصله کوتاهی را توانسته اند طی کنند و دو نفر دیگر، مسافت بیشتری را طی کرده اند. این بدان معناست که این ۴ لکه از سرنشینان هواپیما هستند که در نهایت بدلیل خونریزی یا یخ زدن، نتوانسته اند ادامه مسیر بدهند.

وی ادامه داد: در عین حال امکان دارد سرنشینان سالم تری غیر از این چهار نفر، مسافت بیشتری را طی کرده باشند تا خود را به جایی مثلا روستای شرفی که از توابع روستای فده است، برسانند.

کاپیتان عین الله اردشیری، سالها خلبان ازمایشگر سازمان هواپیمایی کشوری و مسئول بررسی تعداد زیادی از سوانح مهم هوایی کشور بوده است.